δημόσιος-θηλασμός

Δημόσιος θηλασμός: τί προβλέπει ο νόμος

Ο δημόσιος θηλασμός αποτελεί ζήτημα που έχει απασχολήσει έντονα την ελληνική κοινωνία.

Πολλάκις, οι μητέρες που προβαίνουν σε δημόσιο θηλασμό έρχονται αντιμέτωπες με ανθρώπους που διαφωνούν και επικρίνουν την πράξη τους αυτή. Έχει παρατηρηθεί επίσης, ότι κάποιες γυναίκες προβαίνουν στην πράξη του θηλασμού σε δημόσιους χώρους με προκλητικό τρόπο, γεγονός μη θεμιτό και απαράδεκτο.

Στην Ελλάδα, μέχρι και το έτος 2014, δεν είχε θεσπιστεί νόμος που να προστατεύει τις γυναίκες που θηλάζουν δημόσια. Ο Έλληνας νομοθέτης με τη ψήφιση του υπ. αρ. 4316/2014 νόμου για την προστασία της μητρότητας, στο άρθρο 3 παρ. 1 του οποίου αναφέρεται πλέον συγκεκριμένα στην προστασία του θηλασμού σε δημόσιο χώρο. Με το νόμο αυτό ενισχύεται γενικότερα η προαγωγή του μητρικού θηλασμού, προβλέπονται χώροι θηλασμού στην εργασία της μητέρας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Επίσης, λαμβάνονται μέτρα για τη διευκόλυνση των θηλαζουσών μητέρων δεδομένου ότι δημιουργούνται χώροι θηλασμού σε δημόσιες υπηρεσίες που εξυπηρετούν κοινό, σε φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, σε αερολιμένες, σε λιμένες, σε σταθμούς υπεραστικών λεωφορείων, σε σταθμούς μέσων σταθερής τροχιάς, σε μουσεία, σε αρχαιολογικούς χώρους, σε χώρους άθλησης, σε εμπορικά κέντρα, καθώς και σε άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.

Σύμφωνα με το νόμο, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, μετά από εισήγηση του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και γνωμοδότηση της Εθνικής Επιτροπής για το Μητρικό Θηλασμό, καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις, οι διαδικασίες ανάπτυξης, τα κριτήρια, οι δείκτες και η διαδικασία αξιολόγησης, καθώς και η εποπτεία των Νοσοκομείων και Ιδιωτικών Κλινικών του Προγράμματος «Φιλικά προς τα Βρέφη Νοσοκομεία» (Φ.Β.Ν.) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα της μητέρας από τον θηλασμό σε δημόσιο χώρο είναι αρκετά, γι’αυτό και παραθέτουμε κάποια από αυτά, όπως τα εξής: α) έχει την ασφάλεια ότι ανά πάσα στιγμή θα παρέχει την καλύτερη τροφή στο μωρό της β) δεν απομονώνεται, δεν “κλείνεται στο σπίτι και στον εαυτό της” και αυτό είναι θετικό για την ψυχολογία της γ) δε χρειάζεται να “κουβαλήσει” τίποτε πάνω της (γάλα, μπιμπερό κλπ) και, ως εκ τούτου, μπορεί να μετακινηθεί ανά πάσα στιγμή με ιδιαίτερη ευκολία.

Όσον αφορά τη γνώμη του γράφοντος, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπάρχει περιορισμός τόπου θηλασμού για τη μητέρα, δεδομένων των ως άνω ωφελειών της μητέρας αλλά και του ίδιου του παιδιού, αρκεί αυτό να πραγματοποιείται ως φυσιολογική πράξη και ουδέποτε με προκλητικό τρόπο.

Άρθρο του δικηγόρου Δημήτριου Ν. Αυλωνίτη για το mothersblog.gr